Dowiedziałem się, że moja córka jest lesbijką / mój syn jest gejem. Co teraz?

Słowa: „Mamo, tato, jestem gejem / jestem lesbijką”, w wielu wypadkach trafiają do rodziców, którzy nie są na nie w żadnej mierze przygotowani. Jeśli jesteś jednym z tych rodziców, twoją pierwszą reakcją mogła być myśl: „Jak ja mam z tym w ogóle żyć?” Mamy nadzieję, że nasza broszura ułatwi ci zrozumienie seksualności twojego dziecka oraz jej znaczenia dla ciebie i twojej dalszej relacji z córką lub synem. Autorzy tej książeczki, czyli członkowie PFLAG, są rodzicami, członkami rodzin lub przyjaciółmi osób LGBT (lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transpłciowych) albo sami są LGBT. Istnieje olbrzymie prawdopodobieństwo, że sami przeszli przez wszystko, co jest teraz twoim udziałem. Możemy z absolutną pewnością powiedzieć ci, że nie jesteś sama. Niektóre statystyki podają, że jedna na dziesięć osób w naszym kraju i na świecie jest homoseksualna. W co czwartej rodzinie żyje lesbijka, gej lub osoba biseksualna, a większość ludzi ma geja, lesbijkę lub biseksualnego krewnego w kręgu dalszej rodziny. Oznacza to, że jest masa ludzi, z którymi możesz porozmawiać. Zapewniamy cię, że rozmowa na ten temat przynosi ulgę i pomaga. Istnieją książki, które możesz przeczytać, telefony zaufania, pod którymi możesz porozmawiać, i strony internetowe, które warto odwiedzić. Są osoby, z którymi możesz się spotkać, którzy opowiedzą ci o tym, co sami przeżyli, i pomogą ci przejść przez trudny okres. Wesprzemy cię w dotarciu do informacji i pomocy, których potrzebujesz. Drugą rzeczą, o której się przekonaliśmy, jest to, że przechodząc przez wszystkie trudne chwile i uczucia, możesz zyskać znacznie silniejszą i bliższą więź ze swoim dzieckiem. Wszystkim nam się to przytrafiło, ale droga, którą musieliśmy przebyć, nie była łatwa.

Są rodzice, którzy byli w stanie przyjąć informację o homoseksualności swojego dziecka spokojnie. Inni natomiast przechodzili przez proces zbliżony do żałoby, z towarzyszącymi jej fazami szoku, zaprzeczenia, gniewu, poczucia winy i utraty. Jeśli więc przeżywasz tego rodzaju uczucia, jest to całkowicie zrozumiałe, biorąc pod uwagę stosunek naszego społeczeństwa do lesbijek, gejów i osób biseksualnych. Nie potępiaj siebie za to, co czujesz. Ponieważ kochasz swoje dziecko, postaraj się – ze względu na nie i na siebie – przejść do kolejnego etapu, podążać ku obszarom akceptacji, zrozumienia i wsparcia. Chociaż może ci się wydawać, że straciłeś córkę lub syna – wcale tak nie jest. Twoje dziecko jest tym samym człowiekiem, którym było wczoraj. Jedyną rzeczą, którą straciłaś, jest twoje własne wyobrażenie o dziecku i sposób, na który ty je rozumiałeś. Poczucie straty jest zapewne trudne do zniesienia, ale m o ż e s z zastąpić obraz swojego dziecka wizerunkiem nowym i pełniejszym, bo obejmującym sferę ci dotąd nieznaną. Jeśli twoje dziecko jest jeszcze nastolatkiem, znalezienie drogi porozumienia między wami jest szczególnie istotne. Wśród odtrąconych przez rodziców gejów, lesbijek i młodzieży biseksualnej notuje się znacznie wyższy w porównaniu z innymi odsetek samobójstw oraz nadużywania narkotyków i alkoholu. Niektórzy nastolatkowie bronią się przed odrzuceniem, kryjąc się za najwyższym murem, jaki potrafią wznieść pomiędzy sobą a rodzicami. Jeśli jednak twoje dziecko zdecydowało z własnej woli opowiedzieć ci o sobie, jesteście prawdopodobnie w dużo lepszej sytuacji – udało wam się tego muru nie wznieść. Twoje dziecko zdobyło się na otwartość i szczerość wobec ciebie w sprawach, które w naszym społeczeństwie traktowane są z największą niechęcią. Krok ten wymagał od niego wielkiej odwagi i jest dowodem, jak wielką miłością i zaufaniem darzy cię twoje dziecko i jak bardzo mu na tobie i waszej relacji zależy. Teraz ty masz szansę się odwzajemnić, pokazać, że twoja odwaga, oddanie, zaufanie i miłość są równie wielkie.

Comment on this FAQ